In haar columns neemt onze collega Manon van vestiging Groningen je mee in de wereld van de gastouderopvang.
Als het gaat om onze kinderen willen we graag dat alles op rolletjes gaat. Thuis, op school en in de opvang. Als het niet zo goed gaat met onze kinderen dan vinden we het als ouders soms lastig om dit aan te geven of hulp in te schakelen van buitenaf. De gastouders waarmee ik samenwerk, signaleren soms iets bij een kindje wat anders verloopt dan dat we gewend zijn of dan je zou verwachten op basis van de leeftijd. Als een gastouder dit met mij bespreekt dan kijken we eerst naar onze verwachtingen. Waar zijn deze eigenlijk op gebaseerd? Als blijkt dat onze verwachtingen niet geheel onrealistisch zijn, dan kijken we naar een moment om met de ouders te praten over hoe dit thuis verloopt. We zijn dan bijvoorbeeld benieuwd: Huilt het kindje thuis ook veel? Wil het kindje thuis ook niet echt eten? Hoe is de motoriek van het kindje thuis?
Allemaal voorbeelden uit de praktijk die bespreekbaar zijn gemaakt met de ouders en waar mogelijk gekeken is naar een manier om het kind (weer) op weg te helpen. Als geen ander zie en begrijp ik ook dat we als mensen soms te veel gericht zijn op ontwikkelingen en of daar wel vooruitgang in zit. Natuurlijk mag een kind zijn of haar eigen ontwikkelpad aflopen en verschilt dit van elkaar, maar als een kind hier wat extra hulp bij kan gebruiken dan is dat ook helemaal niet erg. Uiteindelijk willen we samen het beste voor onze kinderen.
Wat wil ik hier nu mee zeggen? Nou dit: Je mag zeggen dat iets niet goed gaat of dat je je zorgen maakt en je mag hulp accepteren van mensen die het beste met je voor hebben. Als ik advies mag geven: Loopt iets niet op rolletjes? Wuif het dan niet te snel weg, voel je niet bezwaard en sta open voor hulp van ervaringsdeskundigen of specialisten. Maak het gewoon eens bespreekbaar. Soms is een luisterend oor al voldoende. Gewoon even je hart luchten bij iemand die een andere blik op de zaak kan werpen.
Manon Daniëls
Eigenaar CGOB De Herberg Groningen